مرکز مشاوره مهر مرکز مشاوره در شهر بابل
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
هرجا که والدین و فرزندان هستند، در آنجا مشکل هم وجود دارد. هرگاه مشکلاتی در مورد رفتار فرزندان مطرح می شود، والدین می توانند از خودشان سوال کنند که این مشکل متعلق به چه کسی است؟ من یا فرزندم؟ صاحب مشکل، مسئول حل کردن آن است. والدین بچه های کوچک اغلب احساس می کنند که مشکلات فرزندانشان متعلق به آنان است؛ ولی وقتی والدین سعی می کنند که همه ی مشکلات را حل کنند، این فرصت را از فرزندانشان سلب می کنند که یاد بگیرند چگونه مسئول اعمالشان باشند. تشخیص این امر که مشکل برای چه کسی است، به شما کمک می کند تصمیم بگیرید که چه عملی انجام دهید.
برای اینکه تعیین کنید که مشکل از چه کسی است، چهار پرسش برای خودتان مطرح کنید:
1_ آیا مشکل با حقوق من به عنوان یک شخص تداخل دارد؟
2_ آیا این مشکل امنیت فرزندم و دیگران را در بر می گیرد؟
3_ آیا این مشکل با حفاظت از اموال ما سر و کار دارد؟
4_ آیا فرزندم از نظر رشد بی کفایت است که بتواند مشکل داشته باشد یا راه حل ارائه دهد؟
اگر پاسخ هریک از پرسش های بالا مثبت است، مشکل از شماست. اگر پاسخ هریک از پرسش های بالا منفی است، فرزندتان با توجه به سنش ممکن است مشکل داشته باشد. والدین در مورد شیرخواران و نوپاها اغلب به این نتیجه می رسند، بسیاری از مشکلات به آنان مربوط می شود. شناختن دارنده ی مشکل، ابزاری است که به والدین کمک می کند، بدانند بعدا چه کاری انجام دهند. وقتی مشکل از والدین است، باید دست به اقدام بزنند. در حالی که اگر مشکل از فرزندان است، بستگی به شرایط دارد. بعضی مواقع والدین ممکن است ترجیح دهند که فرزندشان شخصا با مشکل کنار بیاید و گاهی ممکن است بخواهند به فرزندشان کمک کنند تا راه حلی جست و جو کنند.
