خانه / مطالب آموزشی / ارتباطات بین فردی / آشنایی قبل از ازدواج

آشنایی قبل از ازدواج

نابسامانی های زندگی زناشویی و طلاق، تا حد زیادی از طریق بررسی ارتباط و تعامل های قبل ازدواج می توان پیش بینی کرد. این تعاملات را در اغلب موارد می توان در آشنایی های پیش از ازدواج مورد سنجش قرار داد.

مزیت های آشنایی قبل ازدواج

چهار مزیت عمده آشنایی به ترتیب عبارت اند از:

  • مشاهده متفاوت بودن افراد با یکدیگر و آشنا شدن با افراد مختلف به ما کمک می کند تا گستره تفاوت ها را در افراد جامعه خود مشاهده کنیم. همه ی ما در واقع منحصر به فرد هستیم و علی رغم شباهت های فراوانی که با هم داریم، تفاوت های خاص خودمان را نیز داریم و آشنایی به ما این امکان را می دهد تا این تفاوت ها را از نزدیک ببینیم.
  • تعامل با افراد دیگر به ما کمک می کند تا خود را بهتر بشناسیم. آشنایی به ما کمک می کند تا با آگاه شدن از تفاوت ها و شباهت های خودمان با دیگران به شناخت و درک بهتری از خودمان نیز برسیم.
  • در فرایند آشنایی می فهمیم که از چه اموری خوشمان می آید و از چه چیزهایی بدمان می آید. آشنایی به ما کمک می کند تا بهتر بدانیم که به دنبال چه کسی هستیم و چه ویژگی ها و خصوصیاتی را در شریک زندگی خود جست و جو کنیم و یا اینکه چه خصلت هایی موجب رنجش و ناراحتی ما می شود.
  • فرایند آشنایی به ما در یادگیری مهارت های ارتباطی کمک می کند. چرا که این آشنایی فرصت هایی را برای ما ایجاد میکند که ممکن است مجبور شویم تصمیم های زیاد و مهمی بگیریم.

محدودیت های آشنایی

آشنایی علاوه بر اینکه می تواند تجربه با ارزشی باشد، محدودیت ها و معایب خاص خودش را نیز دارد. به عنوان مثال:

  • در فرایند آشنایی هر دو نفر تلاش می کنند تا فقط جنبه های مثبت خود را بیان کنند. این ممکن است امری معمول باشد اما مشکل اینجاست که در این فرایند افراد تصویر تحریف شده و غیر واقع بینانه ای از یکدیگر خواهند داشت و بعد از ازدواج زمانی که چهره واقعی فرد و وجوه منفی او آشکار شود، همسر او دچار تعارض خواهد شد.
  • دور شدن از دوستان و فعالیت های معمول روزمره یکی دیگر از محدودیت های آشنایی است چرا که توجه ما فقط به آن فرد خاص معطوف می شود و ممکن است از دیگران ، درس، کار و فعالیت اجتماعی غافل شویم.
  • کوتاهی و قصور در مواجهه با موضوعات و مسائل مشترک در زمان جدایی. ما در زمان آشنایی باید به مشکلات و مسائل همین دوره بپردازیم یا حداقل در این جهت گام برداریم اما احتمالا برای حفظ شور و شوق و جذابیت ارتباط از کنار این مسائل می گذریم و آنها را سربسته رها می کنیم در حالی که این مسائل نابود نخواهند شد و مانند آتش زیر خاکستر پنهان خواهند بود تا زمان آن فرا برسد.
  • آشنایی در صورتیکه بدون حد و مرز باشد آمادگی هر دو نفر برای ازدواج را تضعیف می کند. متخصصان معتقدند هر چند آشنایی جهات مثبت زیادی دارد اما به تنهایی برای ازدواج کافی نیست. یعنی آشنایی شرط لازم برای ازدواج است اما شرط کافی نیست. در ازدواج موفق، یادگیری موثر است؛ یادگیری از تجربه اطرافیان، از زندگی پدر و مادر و یادگیری از تحقیقات علمی.

هشت اشتباه در فرایند آشنایی

در فرایند آشنایی ممکن است یکسری اشتباهاتی از طرف ما رخ دهد که این اشتباهات به ترتیب عبارت اند از:

1- سوالات کافی نمی پرسیم.

با نپرسیدن سوالات کافی، فرصت کشف چیزهایی را از دست می دهیم که می تواند درباره شریک زندگی ما حیاتی باشد. نپرسیدن سوال ممکن است به چند دلیل باشد :

الف) پرسیدن سوال جنبه های عاشقانه رابطه را مخدوش می کند و می ترسیم که رابطه عاشقانه ما از بین برود.

ب) نمی خواهیم یا می ترسیم که جواب سوال های خود را بدانیم  و یا چیز بدی از طرف مقابل خود بشنویم چرا که نمی خواهم رابطه به پایان برسد.

ج) می ترسیم متقابلا از ما نیز همان سوالات پرسیده شود. وقتی از خودمان راضی نیستیم یا از گذشته خودمان شرمسار هستیم و با آن کنار نیامدیم و یا زمانی که احساس گناه می کنیم و حس خوبی نسبت به خودمان نداریم به طرز ناخودآگاه از پرسیدن سوال طفره می رویم تا از ما نیز همان سوالات پرسیده نشود.

د) نمی دانیم درباره چه موضوعاتی باید سوال کنیم. این به این معنی است که ما از ازدواج تصویر روشنی نداریم و نمی دانیم چه اموری از اهمیت برخوردار هستند که در مورد آنها بپرسیم. به نظر می رسد چنین افرادی یا نیاز به آموزش دارند و یا اینکه هنوز به پختگی کامل در مورد ازدواج نرسیده اند.

پرسیدن سوال شاه راه شناخت طرف مقابل شماست. هر چه اطلاعاتتان درباره یک فرد بیشتر باشد بهتر می توانید درباره او تصمیم بگیرید.

2- نشانه های هشدار که حاکی از مشکلات بالقوه هستند را نادیده می گیریم.

نادیده گرفتن نشانه های هشدار دهنده، یکی از خطرناک ترین اشتباهاتی است که ما در هنگام ازدواج مرتکب می شویم. ما این چشم پوشی را به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه به یکی از روش های زیر انجام می دهیم:

الف) مسائل را کم اهمیت جلوه می دهیم.

ب) کارهای او را توجیه می کنیم.

ج) کارهای او را منطقی جلوه می دهیم.

د) مشکلات و مسائل را انکار می کنیم.

معمولا در زمان آشنایی یا نامزدی مشکلات یک ازدواج خود را به صورت برخی از نشانه ها بروز می دهد اما بسیاری از افراد از دیدن و توجه به آن اجتناب می کنند.

3- سازش های عجولانه و زود هنگام انجام می دهیم.

یکی از اشتباه های رایجی که در زمان آشنایی مرتکب می شویم این است که ارزش ها و رفتارها و عادت های خود را به سرعت تغییر می دهیم تا وانمود کنیم که با فرد مقابل توافق و هماهنگی داریم یا حتی وقتی متوجه می شویم که عقاید و باور ها و علایق ما به مذاق فرد مقابل خوش نمی آید ممکن است که برای عقاید، باور ها و علایق خود اهمیت کمتری قائل شویم تا رابطه را حفظ کنیم در حالی که این یک تفاهم قلابی و موقت است.

سازش، مدارا و مصالحه در زندگی مشترک از اهمیت زیادی برخوردار است اما وقتی این سازش زودهنگام و ناپخته باشد و از شرایط بالغانه به دور باشد تاثیر مخربی در ارتباط خواهد گذاشت.

4- تسلیم نیاز جنسی می شویم.

یکی از مسائل عمده ای که در تصمیم گیری صحیح در مورد ازدواج مانع ایجاد می کند، میل جنسی است. فرد هم جوان است و هم می داند که با ازدواج می تواند به میل جنسی خود پاسخ دهد. بنابراین برای پاسخگویی به این میل، به سرعت رابطه را به سمت ازدواج سوق می دهد.

بنابراین اگر در نظر دارید با کسی ازدواج کنید، سعی کنید از رابطه جنسی با او خودداری کنید تا فرصتی فراهم شود که بدون تاثیر روابط جنسی و جاذبه جنسی به شناخت یکدیگر بپردازید.

5- تسلیم زرق و برق های مادی و ظاهری می شویم.

بسیاری از ما در انتخاب همسر خود متاثر از عواملی مثل پول فرد، ثروت خانوادگی، قدرت و نفوذ فرد، شغل و شهرت او و زیبایی او هستیم. بسیاری از ما فکر می کنیم که این عوامل در انتخاب های ما تاثیری ندارند اما در واقعیت چنین چیزی کمتر دیده می شود. این موضوع مهم است که از لحاظ عوامل بالا شباهت هایی بین دو نفر وجود داشته باشد اما داشتن شباهت با تحت تاثیر قرار گرفتن، متفاوت است. یک رابطه ای که صرفا براساس مسائل اقتصادی و مادی شکل گرفته باشد یک رابطه ناسالم است.

6- تعهد را مقدم بر تفاهم می دانیم.

به این معنی که قبل از اینکه متوجه شویم که با شخص مقابل تفاهیم داریم و اینکه آیا او همسر مناسبی برای ما هست یا نه متعهد به ازدواج با او می شویم و قول ازدواج می دهیم. افرادی بیشتر این اشتباه را مرتکب می شوند که:

مایل هستند متاهل باشند تا مجرد.

آرزو می کنند که بالاخره سرانجامی بگیرند و سر خانه و زندگی خودشان بروند.

از خواستگاری خسته شده اند.

از طرف دیگران برای ازدواج تحت فشار هستند.

افرادی که فقط و فقط جنبه های مثبت دیگران را می بینند و در هر فردی می توانند چیزی دوست داشتنی پیدا کنند.

به لحاظ عاطفی به فرد متعهد شده اند.

7- تردیدهای خود را نادیده می گیریم.

بی توجهی به احساسات درونی و بی توجهی نسبت به تردیدهایی که داریم یک اشتباه محض است. زمانی که تردیدی وجود دارد تا وقتی که برطرف نشود نباید ازدواج کنیم. وقتی که نسبت به یک نفر شک و تردید داریم لازم است با شناخت و زمان و پرس و جوی بیشتر بر تردید ها غلبه کنیم وگرنه نادیده گرفتن تردید ها مشکلی را حل نمی کند. برخی اوقات نیز نادیده گرفتن تردید هایمان به علت اعتماد به نفس پایین ماست.

8- تفاهم را بر علاقه و محبت مقدم می دانیم.

برخی از افراد به نظر می رسد که تفاهم زیادی با هم دارند، به همین دلیل به آنها پیشنهاد می شود که با هم ازدواج کنند اما علی رغم تفاهم تفاهم زیادی که با هم دارند ،علاقه ای به هم ندارند یا بهتر است بگوییم برای یکدیگر جذاب نیستند. پیشنهاد اشتباه رایجی که در این مواقع به این افراد داده می شود این است که ازدواج کنند و پس از ازدواج علاقه و محبت بین آنها ایجاد می شود. اما این در حالی است که اگر بین دو نفر به طور خاص علاقه ای وجود نداشته باشد بعد ازدواج هم به وجود نخواهد آمد. درست است که تفاهم در ازدواج امر مهمی است اما تنها مورد نیست.

گردآورنده: معصومه مدانلو ( کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی)

مطلب پیشنهادی

ارج گذاشتن به تلاش ها و پیشرفت ها

ارج گذاشتن به موفقیت نوجوان ها کار دشواری نیست.اما باید توجه داشت که موفقیت همه …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *