مرکز مشاوره مهر مرکز مشاوره در شهر بابل
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
کهنسالی با دو مشکل عمده همراه می باشد. مشکل اول جسمانی است. با بالا رفتن سن، اعضای بدن ناتوان می شوند و این پدیده اجتناب ناپذیر است. مشکل دوم جنبه ی روانی دارد. افراد در دوران پیری با برچسب سالمندی، حفظ عزت نفس، تسلط و تبحر مواجه اند. گرچه افراد هنگام پا به سن گذاشتن با این قبیل مشکلات مواجه می شوند، ولی باید به خاطر داشت که بدی این مشکلات، به آن شدتی که تصور می کنند، نیست. نگرانی ها و برداشت های منفی که بیشتر ما از پیری داریم، منجر به پیشگویی های منفی و بدبینانه خواهد شد. اگر انتظار ما این است که سالمندی با کندی، فراموشی و بی کفایتی همراه است، به احتمال قوی رفتارمان در این دوران نیز همین طور خواهد بود. نباید در دوران پیری دچار ناامیدی شد، بلکه باید انعطاف پذیر بود و باور داشت که در دوران پیری نیز می توان سازنده بود.
دوران سالمندی، دوران کناره گیری نیست و لزومی ندارد از سبک زندگی که به آن خو گرفته و ترجیح می دهیم، دست برداریم. سالمندان باید اوقات فعالیت، استراحت و خلوت خود را به میزانی که احساس راحتی می کنند، در نظر بگیرند. مغز انسان عضلانی نیست و چنانچه از آن استفاده نشود از کار نمی افتد، ولی اگر از به کارگیری اندیشه ی خلاق اجتناب شود، عواقب روانی وخیمی در انتظار شخص خواهد بود.
مهارت هایی وجود دارند که می توانند دوران پیری را به دوران خوشی بدل سازند:
احساس مسئولیت: افراد سالخورده باید تا جایی که مقدور است، مسئولیت تامین نیازهای خود را برعهده بگیرند. با این حال باید دانست که عیبی ندارد در صورت لزوم از دیگران نیز کمک گرفت.
تغذیه: باید برنامه ی غذایی خود را طوری تنظیم کنند که سالم باشد و برای جلوگیری از چاقی باید با پزشک خود مشورت کنند.
ارج نهادن بر خاطرات: مروری بر ماجراهای گذشته ی زندگی در بهبود روحیه و سلامت فکری سالمندان، اثر سازنده ای خواهد داشت.
