مرکز مشاوره مهر مرکز مشاوره در شهر بابل
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
3ـ روش صحصیح برقراری ارتباط و همکاری
وقتی نوجوان ها تن به همکاری نمی دهند، ممکن است دلیلش این باشد که با آن ها به صورت «پیام های ـ تو» صحبت می کنیم، در حالی که درست تر این است که با آن ها به صورت «پیام های ـ من» صحبت شود. فرض کنید که شما نوجوان هستید، اگر از مادرتان بشنوید که: «پنج بار به تو گفتم که پنجره ها را بشور. به راستی که تو پسر تنبلی هستی». آیا به سخن مادرتان گوش می دهید و با او همکاری می کنید؟ اما فرض کنید به جای این به شما بگویند: «وقتی مجبورم چند بار برای شستن پنجره ها از تو خواهش کنم ناراحت می شوم زیرا احساس می کنم که خواسته ی من اهمیتی ندارد».
درذ پیام اول، مادرتان به شما صفت منفی “تنبلی” را نسبت داد و شما را سرزنش کرد، اما در پیام دوم گفت که درباره ی این موضوع چه احساسی دارد؛ شما را سرزنش نکرد، به شما احترام گذاشت تا به او کمک کنید. بنابراین «پیام های ـ تو» نوجوان را تحقیر و سرزنش می کند و باعث ایجاد خشم، خجالت و احساس بی ارزش بودن می شود. حال آن که وقتی از «پیام های ـ من» استفاده کنید سرزنش وجود ندارد و شما میان رفتار شخص و خود شخص (نوجوان) تفاوت قائل شده اید. بنابراین:
1ـ رفتار ناراحت کننده را توصیف کنید و سرزنش نکنید: «وقتی می بینم که باک بنزین خالی است…».
2ـ احساس خود درمورد عواقب آن رفتار را توصیف کنید: «نگران می شوم…».
3ـ به عواقب و نتایج آن رفتار اشاره کنید: «برای اینکه من باید بنزین بزنم و نمی توانم به موقع به محل قرار برسم».
4ـ رشد مسئولیت
پدر و مادر برای نوجوان ها الگوی یک انسان بالغ با رفتار مسئولانه را به نمایش می گذارند. به عبارت دیگر پدر و مادر باید خود الگوی نظم و انضباط باشند. مثلا اگر پدر ومادر که خود سیگار می کشند نگران سیگار کشیدن فرزندانشان باشند بهتر این است که ابتدا رفتار خود را در این مورد اصلاح کنند. در ضمن مهم است که پدر و مادر، نوجوان ها را برای تصمیم گیری در مورد کاری وارد کنند. این اقدام تشویق آمیزی است که عزت نفس نوجوان ها را بالا می برد و اگر آن ها نسبت به خود احساس خوبی داشته باشند بعید است که دچار رفتارهای سرکشانه شوند. وقتی پدر ومادر به نوجوانان خود امکان انتخاب دهند، به احساس استقلال، ارزشمندی و مسئول بودن نوجوانان کمک می کنند.
