مرکز مشاوره مهر مرکز مشاوره در شهر بابل
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
چگونه با عصبانيت خود برخورد كنيم؟
- پذيرش احساس – از جملاتي كه با « من» شروع مي شوند استفاده كنيد.
براي مثال بگوييد : « من عصبانيم . من خشمگينم . من ناراحتم». هيچ گاه نگوئيد « من را عصباني كردند يا شما من را خشمگين كرديد.»
به ياد داشته باشيد كه هيچ شخص و هيچ موقعيتي قدرت اين را ندارد كه باعث احساس پوچي شما شود. ممكن است يك شخص با رفتار معيني به خشم بيايد اما شخص ديگري درهمان موقعيت بتواند خود را كنترل كند. پذيرش اين كه خشمگين هستيد به شما كمك مي كند تا احساس كنيد بيشتر بر آن كنترل داريد.
- مشخص كردن درجه خشم – ميزان خشم خود را تشخيص دهيد و به آن دسته از علائم بدني كه نشانگر خشم و يا ناراحتي مختصر شماست توجه كنيد. دانستن سطح عصبانيت به ما كمك مي كند كه ميزان توانائي خود را دركنترل خشم ارزيابي كنيم .
- تشخيص خطر – چه چيز ي را از دست ميدهم؟ چرا خشمگين به نظر مي رسم؟ ما برمبناي نوع تربيت ارزش ها و عقايدي كه پيدا كرده ايم از مسائل پيش آمده در زندگي تفسيرهاي مختلفي مي كنيم و بعضي از آنها را تهديد كننده و خطرناك مي دانيم در حالي كه خطر واقعي ممكن است نا چيز و كم اهميت باشد و اين خيال پردازي ما به حوادث گذشته زندگي مان ارتباط دارد.
- سهيم بودن در خطر – در همان حال كه خطر را تجربه مي كنيد سعي كنيد در آن سهيم باشيد. براي مثال « گمان مي كنم سعي داريد من را كنترل كنيد. يا « احساس مي كنم به تنهايي بايد از عهدة تمام كارها برآيم ». سهيم كردن ديگران به توزيع احساس كمك مي كند و فرصت دريافت باز خورد را به شما مي دهد.
- ابراز فيزيكي احساس – سعي كنيد احساس هاي خود را از طريق رفتار هاي فيزيكي مناسب و بدون صدمه زدن به ديگران ابراز كنيد. مثلاً ياد بگيريد چگونه پايتان را به زمين بكوبيد در را به هم بزنيد ميز را بكوبيد بالش را پرت كنيد و فرياذ بزنيد اگر نمي توانيد هنگام عصباني شدن خود را به اصطلاح خالي كنيد مفري ديگر پيداكنيد و تا حد ممكن به افراد بي گناه حمله نكنيد مثلاً به گربه ها لگد نزنيد سربچه ها داد نكشيد و با كسي كه او را دوست داريد دعوا نكنيد.
- بخشش – تا زماني كه خشم خود را تشخيص ندهيد و آن را ابراز نكنيد ، نمي توانيد به خوبي بخشش داشته باشيد. عفو گاهي به ما كمك مي كند كه عوامل ناراحت كننده را ناديده بگيريم ولي اين چشم پوشي گاهي اوقات نتيجه معكوسي به همراه دارد عوامل ناراحت كننده به عنوان فشارهاي رواني در ناخود آگاه مان انباشته شده و در سلامتي و ارتباط ما با ديگران آشفتگي ايجاد مي كنند. اما اگر واقعاً بتوانيد « آنچه را كه احساس مي كنيد فراموش كنيد » با اين رفتارهاي سخاوتمندانه معجزاتي در عزت نفس شما رخ مي دهد كه موجب مي شود علاوه برديگران از خود نيز احترام كسب كنيد
- قبول كردن احساس شخص ديگر – بگوئيد « مي بينم كه عصباني هستي » اين جمله در درك و پذيرش احساس ديگران به شما كمك مي كند و موجب مي شود كه آنها ديگر فرياد نكشند , جيغ نزنند و به شما فحش ندهند. چرا كه مي فهمند پيغامشان درك و دريافت شده است اما اگر از فهم احساسات ديگران چشم پوشي كنيد ، اين احتمال وجود دارد كه آن احساس تشديد شود.
- قبول كردن احساس خودتان – شرايطي فراهم كنيد كه ديگران بفهمند پذيرش احساس شما تا چه حد بر روي قضاوت و رفتارتان اثر مي گذارد . براي مثال بگوييد « تصور مي كنم كه خيلي ترسيده ام و فكر نمي كنم در اين حالت بتوانم با شما صحبت كنم » يا « من هم عصباني شده ام و در اين حالت نمي توانم به راحتي درباره چيزي كه مي گوييد تمركز كنم»
- جرأت ابراز شده – از جملاتي نظير اين استفاده كنيد: « اگر آرام شديد ، به حرف هاي شما گوش خواهم داد.» يا اسمشان را تكرار كنيد. اين موضوع به شما كمك مي كند تا علاوه بر جلب توجه افراد ديگر احساسات خودتان را هم كنترل كنيد.
- شرح و تشخيص – در هنگام عصبانيت ديگران به آنها باز خورد بدهيدو بازخورد ِآنهارا دريافت كنيد. براي دريافت اطلاعات بيشتر ( از پرسش منفي كه قبلاً توضيح داده شد استفاده كنيد. از آنها بخواهيد به طور دقيق هر نكته نگران كننده اي را كه در مورد رفتار شما وجود دارد بيان كنند و خود نيز از ديگران سؤال كنيد چه انتظاراتي دارند و چه مي خواهند؟
- سخني نو درباره ارتباط – اكثر مردم گرفتار اين اشتباه هستند كه به طور دائم به گذشته خود و اين كه چگونه بوده اند و چه رفتار ي داشته اند فكر مي كنند نگريستن به گذشته كار جالبي نيست و افراد مقابل ما را ناراحت مي كند البته ممكن است شما به تكرار بحث هاي قديمي علاقه مند باشيد ( همان طور كه در زندگي زناشويي اتفاق مي افتد ) . شخص عصبي ممكن است احساست در هم شكستگي و خرد شدگي كرده ( و يا احساس كن غرق در گناه و پشيماني است ) و از كوره در رود و تا جائي كه ممكن است رابطه ها را برهم زند. پيشنهاد اين است كه به ايجاد پيمان مجدد بپردازيد. شرايطي را فراهم كنيد كه چنين اتفاقي دوباره تكرار نشود. بگوييد كه چگونه مي خواهيد تغيير كنيد و به توافق دوباره اي برسيد. هم چنين مي توانيد وقت ديگري را براي بحث در مورد اتفاقي كه افتاده است تعيين كنيد و با اين كار فرصتي را فراهم كنيد تا به آرامش و تسكين موجود دست يابيد وبا بحث هاي منطقي راه كارهاي جديد را براي دفاع از آنچه علاقه مند به انجام آن هستيد پيدا كنيد .
- اعتراف به پشيماني – اگر لازم است معذرت بخواهيد . آنچه را كه از تجربه آموخته ايد ( تجربه اندوزي ) به ديگران بگوييد.
گردآورنده:زهره جهانی کارشناس روانشناسی بالینی
